ร้อยเรื่องราว จากวันวาน ถึงวันนี้ ศ.ว.พ. ถึง ศพช.อุบลราชธานี
- พ.ศ. 2502 ศูนย์ช่วยเหลือทางวิชาการพัฒนาชุมชนไทย-สปอ.(ศวพ.อุบลราชธานี)
- พ.ศ. 2506 สำนักงานพัฒนาชุมชนเขต 3 (สพช.เขต 3)
- พ.ศ. 2515 สำนักงานศูนย์พัมนาชุมชนเขต 3 (ศพช.เขต 3)
- พ.ศ. 2535 ศูนย์ช่วยเหลือทางวิชาการพัฒนาชุมชนเขตที่ 3 (ศพช.เขต 3)
- พ.ศ. 2552 ศูนย์ศึกษาและพัฒนาชุมชนอุบลราชธานี (ศพช.อุบลราชธานี)
ประวัติศูนย์ศึกษาและพัฒนาชุมชนอุบลราชธานี (ศพช.อุบลราชธานี)
พ.ศ. 2502 รัฐบาลไทยเสนอให้ องค์การสนธิสัญญาป้องกันเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (สปอ.) (Southeast Asia Treaty Organization : SEATO) จัดตั้งศูนย์ช่วยเหลือทางวิชาการพัฒนาชุมชนขึ้น ในประเทศแถบเอเชียต่อที่ประชุมคณะมนตรี สปอ. เพื่อเป็นแหล่งกลางในการช่วยเหลือทางวิชาการและดำเนินงานในการฟื้นฟูเศรษฐกิจ สังคม และยกฐานะของชาวชนบทให้ดีขึ้น ซึ่งเป็นผลในการป้องกันคอมมิวนิสต์
พ.ศ. 2503 องค์การสนธิสัญญาป้องกันเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (สปอ.) จัดประชุมนัดพิเศษขึ้นที่เมืองขาเกียว ประเทศฟิลิปปินส์ ระหว่างวันที่ 7 - 16 ธันวาคม 2503 เพื่อพิจารณาข้อเสนอของรัฐบาลไทยและมีมติเห็นชอบ และแต่งตั้งคณะกรรมการพิเศษขึ้นชุดหนึ่งเพื่อยกร่างโครงการ โดยกระทรวงมหาดไทยเป็นเจ้าของเรื่อง
พ.ศ. 2504 องค์การสนธิสัญญาป้องกันเอเชียวตะวันออกเฉียงใต้ (สปอ.) และคณะรัฐมนตรี อนุมัติให้จัดตั้งศูนย์ช่วยเหลือทางวิชาการในประเทศไทย ตั้งแต่วันที่ 24 พฤศจิกายน 2504 เป็นต้นมา ให้ชื่อว่า "ศูนย์ช่วยเหลือทางวิชาการพัฒนาชุมชนไทย-สปอ" (ศวพ.อุบลราชธานี)
พ.ศ. 2505 พิธีเปิด "ศูนย์ช่วยเหลือทางวิชาการพัฒนาชุมชนไทย-สปอ" (ศวพ.อุบลราชธานี) เมื่อวันที่ 30 พฤศจิกายน 2505 โดยมี ฯพณฯ พจน์ สาระสิน เลขาธิการองค์การ สปอ. ในขณะนั้นเป็นประธานในพิธีและคระมนตรีองค์การ สปอ.คณะทูตานุฑูตกาคีประเทศองค์การ สปอ. และข้าราชการชั้นผู้ใหญ่มาร่วมพิธีเปิดโดยพร้อมเพรียงกัน
การอุปการะช่วยเหลือของประเทศกาคี SEATO (Southeast Asia Treaty Organization) และ USOM (United States Overseas Mission) จำนวน 6 ประเทศ ได้แก่ รัฐบาลอเมริกา รัฐบาลอังกฤษ รัฐบาลออสเตเลีย รัฐบาลนิวซีแลนด์ รัฐบาลฝรั่งเศษ รัฐบาลปากีสถาน
พ.ศ. 2506 พระราชกฤษฎีกาแบ่งส่วนราชการท้องที่กรมการพัฒนาชุมชนออกเป็น 9 เขต กำหนดให้ "ศูนย์ช่วยเหลือทางวิชาการพัฒนาชุมชนไทย-สปอ" (ศวพ.อุบลราชธานี) ให้มี 2 ฐานะ
- เป็นสำนักงานพัฒนาชุมชนเขต 3 (สพช.เขต 3 ) มีเขตรับผิดชอบในท้องที่ 6 จังหวัด คือ อุบลราชธานี ศรีสะเกษ สุรินทร์ บุรีรัมย์ นครราชศรีมา และชัยภูมิ (ขณะนั้นจังหวัดยโสธรยังเป็นจังหวัดอุบลราชธานี)
- เป็นศูนย์ช่วยเหลือทางวิชาการพัฒนาชุมชนประจำภาคเอเชียอาคเนย์ในการอุปถัมภืขององค์การ สปอ. ตามมติคณะรัฐมนตรี เมื่อวันที่ 14 พฤศจิกายน 2504 มีหน้าที่ช่วยเหลือทางวิชาการ 15 จังหวัด ของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ตามคำสั่งของกระทรวงมหาดไทย
พ.ศ. 2510 องค์การสนธิสัญญาป้องกันเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (สปอ.) สลายตัวกระทรวงมหาดไทย แบ่งส่วนราชการ ศวพ.อุบลราชธานี มีฐานะเป้นสำนักงานพัฒนาชุมชนเขต 3 (สพว.เขต 3) ตั้งแต่วันที่ 1 เมษายน 2520 รับผิดชอบ 7 จังหวัด ได้แก่ จังหวัดอุบลราชธานี(อำนาจเจริญยังไม่แยกจากอุบลฯ) ศรีสะเกษ บุรีรัมย์ สุรินทร์ นครราชสีมา ชัยภูมิ
พ.ศ. 2515 ประกาศคณะปฏิวัติฉบับที่ 158 ลงวันที่ 4 มิถุนายน 2515 แบ่งส่วนราชการกรมการพัฒนาชุมชนและแบ่งท้องที่กรมฯ กำหนดให้สำนักงานพัฒนาชุมชนเขต 3 (สพช.เขต 3) เป็น "สำนักงานพัฒนาชุมชน เขต 3 (สพช.เขต 3)"
พ.ศ. 2535 พระราชกฤษฎีกาแบ่งส่วนราชการ ได้แบ่งท่องที่กรมการพัฒนาชุมชนจาก สำนักงานพัฒนาชุมชนเขต 1 - 9 เป็นศูนย์ช่วยเหลือทางวิชาการพัฒนาชุมชนเขตที่ 1 - 9 (ศพช.เขต) ตั้งแต่วันที่ 17 มีนาคม 2535 โดย สพช.เขต 3 จึงเปลี่ยนเป็น "ศูนย์ช่วยเหลือทางวิชาการพัฒนาชุมชนเขตที่ 3" (สพช.เขต 3) รับผิดชอบจาก 7 จังหวัด เป็น 8 จังหวัดโดยตัดจังหวัดชัยภูมิออก เพิ่มจังหวัดร้อยเอ็ดและจังหวัดมุกดาหาร ต่อมาปี พ.ศ. 2536 มีพระราชบัญญัติจัดตั้ง จังหวัดอำนาจเจริญ เพิ่มอีก 1 จังหวัด จึงมีจังหวัดในความรับผิดชอบรวม 9 จังหวัด ได้แก่ อุบลราชธานี ยโสธร ศรีสะเกษ นครราชสีมา สุรินทร์ บุรีรัมย์ มุกดาหาร ร้อยเอ็ด อำนาจเจริญ
พ.ศ. 2546 กรมการพัฒนาชุมชนได้ปรับปรุงการแบ่งเขตพื้นที่กรมการพัฒนาชุมชนให้สอดคล้องกับเขตการตรวจราชการสำนักนายกรัฐมนตรีกำหนดให้ ศูนย์ช่วยเหลือทางวิชาการพัฒนาชุมชนเขตที่ 3 มีหน้าที่ นิเทศ ติดตาม ตรวจสอบ การทำงานของจังหวัด อำเภอ มีพื้นที่รับผิดชอบ 7 จังหวัด (ตั้งแต่วันที่ 5 กุมภาพันธ์ 2546) ประกอบด้วย จังหวัดอุบลราชธานี ร้อยเอ็ด ยโสธร มุกดาหาร อำนาจเจริญ กาฬสินธุ์ นครพนม
พ.ศ. 2552 - ปัจจุบัน ตามกฎกระทรวงแบ่งส่วนราชการกรมการพัฒนาชุมชน กระทรวงมหาดไทย พ.ศ. 2552 กำหนดให้ ศูนย์ศึกษาและพัฒนาชุมชนอุบลราชธานี ภายใต้สถาบันการพัฒนาชุมชน มีหน้าที่ให้บริการความรู้ ฝึกอบรม และศึกษา วิเคราะห์ วิจัย ด้านการพัฒนาชุมชน ที่เหมาะสมและสอดคล้องกับสภาพพื้นที่ แก่ข้าราชการในส่วนภูมิภาค ผู้นำชุมชน ผู้บริหารและข้าราชการท้องถิ่นรวมทั้งหน่วยงานภาครัฐและเอกชน โดยมีพื้นที่ให้บริการ 7 จังหวัด ประกอบด้วย อุบลราชธานี ร้อยเอ็ด ยโสธร มุกดาหาร อำนาจเจริญ ศรีสะเกษ นครพนม
พ.ศ. 2552 - ปัจจุบัน ตามกฎกระทรวงแบ่งส่วนราชการกรมการพัฒนาชุมชน กระทรวงมหาดไทย พ.ศ. 2552 กำหนดให้ ศูนย์ศึกษาและพัฒนาชุมชนอุบลราชธานี ภายใต้สถาบันการพัฒนาชุมชน มีหน้าที่ให้บริการความรู้ ฝึกอบรม และศึกษา วิเคราะห์ วิจัย ด้านการพัฒนาชุมชน ที่เหมาะสมและสอดคล้องกับสภาพพื้นที่ แก่ข้าราชการในส่วนภูมิภาค ผู้นำชุมชน ผู้บริหารและข้าราชการท้องถิ่นรวมทั้งหน่วยงานภาครัฐและเอกชน โดยมีพื้นที่ให้บริการ 7 จังหวัด ประกอบด้วย อุบลราชธานี ร้อยเอ็ด ยโสธร มุกดาหาร อำนาจเจริญ ศรีสะเกษ นครพนม
(Visited 1 times, 1 visits today)